حضرت مهدی (عج الله تعالی فرجه الشریف):
«أمّا وَجهُ الاِنتفاعِ بِی فی غَیبَتی فَکَالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَیَّبَها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ»
چگونگى بهره مندى از وجود من در دوران غیبتم، همچون بهره اى است که از خورشید می برند؛ آنگاه که ابر آن را از دیدگان نهان می کند.
(بحار الأنوار، ج 52، ص 92)